Μαμαααα.......χρόνια πολλά!

Μαμαααα.......χρόνια πολλά!

Κάθε χρόνο η δεύτερη Κυριακή του Μάη είναι αφιερωμένη στις γλυκές μαμάδες που τόσο ταλαιπωρούμε αλλά μας αγαπούν και αγαπάμε.

Το 1865 η Αμερικανίδα Ann Maria Revees Jarvis διοργάνωσε για πρώτη φορά το κίνημα Mothers Day Meeting κατά το οποίο οι μαμάδες αντάλλαζαν απόψεις και εμπειρίες τους. Ακούγοντας κανείς κάτι τέτοιο θα μπορούσε να πει πως το ίδιο συνέβη και στην Ελλάδα όπου μέσα από το συγκεκριμένο κίνημα οι Ελληνίδες μητέρες έμαθαν ένα δεκάλογο ερωτήσεων ("Ζακέτα πήρες..;"), απαντήσεων ("Εγώ στα λεγα. ..") και αποριών ("Καλά εκεί στο σχολείο ήθελα να 'ξερα τι σας μαθαίνουν...") ώστε να χρησιμοποιούν στην καθημερινοτητά  τους, ξεχωρίζοντας από τη μητέρα οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας.

Παρόλα αυτά όμως, σημασία έχει πως μάνα είναι μόνο μια αλλά προσφέρει σαν δέκα. Κρύβει μια απίστευτη δύναμη και επιμονή ενώ ταυτόχρονα μέσα σε αυτή τη σκληρή καθημερινότητα καταφέρνει να παραμένει αξιόπιστη, αστεία έξυπνη, ευγενική, εργατική, υπομονετική, φιλότιμη, θαρραλέα, γενναία,  λαμπερή, όμορφη με δυο λέξεις ΑΚΟΥΡΑΣΤΗ και ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ.

Αν κάτσεις και σκεφτείς είναι εκεί δίπλα σου από την πρώτη στιγμή.

Εκείνη σε πήρε την πρώτη σου αγκαλιά, πόνεσε περισσότερο από εσένα στο πρώτο σου εμβόλιο, αγχωμένη για την πρώτη σου μπουκιά φαγητό, δίπλα σου την πρώτη ημέρα στο σχολείο και γεμάτη ενοχές όταν χρειάστηκε να σε αφήσει για να επιστρέψει στις επαγγελματικές της υποχρεώσεις. Πρόκειται για εκείνη που δίνει το πιο δυνατό της χειροκρότημα στις εξωσχολικές και όχι μόνο δραστηριότητες σου και τη βλέπεις από μακριά να σου χαμογελάει δίνοντας θάρρος να συνεχίσεις. Εκεί δίπλα σου σε περιόδους εξεταστικής για να σε τονώνει ψυχολογικά αλλά και να σε ταΐζει καλά. Διότι τι να σου κάνουν δυο κουτιά βιταμίνες μπροστά στον ένα τόνο πορτοκάλια φυσικό χυμό που θα σε βάλει να καταναλώσεις, στις πίτες, τα τοστ, τα γλυκά, τα φρούτα και λαχανικά που θα σου φτιάξει γιατί. .. "το παιδί διαβάζει και χρειάζεται βιταμίνες''. Όσο και να το διακωμωδείς, σου αρέσει κατά βάθος πολύ!

Πρόκειται για μια προσωπικότητα με πολλές απότομες διακυμάνσεις καθώς μέσα από τα χαμόγελα και τις αγκαλιές, μπορεί ξαφνικά να αρχίσει να ορίεται και να σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό, ενώ όταν φτάσεις εκεί στα τέλη του Λυκείου κι ετοιμάζεσαι για ένα νέο ξεκίνημα ως ενίληκας πια μακριά από το σπίτι, χαίρεται που πέτυχες τους στόχους και τα ονειρά σου αλλα ταυτόχρονα βυθίζεται σε μια ανείπωτη στενοχώρια που σε "χάνει". Όλα αυτά όμως σε κάνουν να χαμογελάς λέγοντας ''Αα ρε μαμά''.

Είτε είσαι κοντά είτε μακριά τα ταπεράκια θα είναι πάντα εκεί και αυτά μυρίζουν όσο τίποτα άλλο ΜΑΜΑ. Το επιπλέον κρυφό χαρτζιλίκι παραμένει για πάντα κρυφό μυστικό και οι κόντρες σας, αιώνιο πρόβλημα. Όσο κι αν μαλώνετε όμως ξέρεις πως κατά βάθος έχει δίκιο και ότι λέει στο λέει πάντα για το καλό σου βέβαια με μια δόση υπερβολής.

Μεγαλώνοντας κατανοείς πολλά από αυτά που σου έλεγε τα οποία όμως προσπερνούσες και θεωρούσες χαζά. Φτάνει η στιγμή που θα της πεις ''τελικά είχες δίκιο'' και θα σου χαμογελάσει...  Κάνοντας αργότερα τη δική σου οικογένεια θα τη θυμηθείς πολλές φορές και ίσως να της ζητήσεις συγνώμη για στιγμές στο παρελθόν που έτυχε να την ταλαιπωρήσεις να τη στενοχωρήσεις, γιατί μόνο τότε θα καταλάβεις κι εσύ πως είναι να είσαι γονιός και ειδικά μαμά.

Μαρία Γκιόκα